การกินดีอยู่ดี มีเจ้าของที่ให้ความรักความอบอุ่นเป็นความสุขที่สุดของแมว เมื่อจิตใจเป็นสุขร่างกายก็สดชื่นเป็นสุขตามไป อาการเป็นสุขที่สุดของแมวก็คือการหาวและการใช้เวลาส่วนใหญ่นอนนอกเหนือไปจากกิจวัตรประจำวันซึ่งรวม ๆ กันแล้ว คือ กิน เล่น เที่ยว นอน ซึ่งก็เหมือน ๆ กับความสุขที่คนต้องการ แต่แมวมีโอกาสนั้นมากกว่าเพราะไม่ต้องทำมาหากิน เมื่อมีเวลาเหลือมากก็มีเวลาพักผ่อนมากโดยเฉพาะการนอนหลับ เพื่อให้แมวมีความสุขก็จัดที่นอนพักให้อยู่อย่างเป็นสุขสันโดษที่มุมใดมุมหนึ่งในห้อง ในครัวหรือห้องนั่งเล่น เมื่อเลือกมุมที่พักได้แล้ว หากระดาษหนังสือพิมพ์มาวางไว้เพื่อให้จำที่นอนพักได้ หมั่นเปลี่ยนกระดาษที่ให้ด้วย กระดาษจะช่วยรองขนที่ร่วงสะดวกต่อการนำไปทิ้ง ของเล่นของแมวอย่างถูก ๆ ทำขึ้นสะดวก ใช้ก้อนกระดาษกลม ๆ ให้มันจับฉีกเล่นเป็นชิ้น ๆ ได้ เพื่อฝึกให้มันไล่จับหนูหรือออกกำลัง จะใช้ลูกบอลพลาสติกเปลี่ยนกันเบื่อกระดาษหรือสิ่งอื่น ๆ ได้บ้างตามสะดวก แต่ระวังพวกของที่ผูกเชือกแล้วแขวนไว้ให้มันไล่จับเพราะเป็นของเล่นอันตรายลูกแมวตายเพราะของเล่นลักษณะนี้พันขาพันคอบ่อย ๆ ไม่ต้องกลัวว่าลูกแมวจะซุกซนทำให้ของเสียหายถ้าเจ้าของบ้านไม่ลืมปิดลิ้นชัก ปิดตู้เย็ฯ เก็บรองเท้าราคาแพง ๆ เข้าไปให้พ้นจากสายตาของลูกแมวเสีย เมื่อแมวมีอายุมากขึ้นย่อมออกกำลังกายได้น้อยลง แต่จะเปลี่ยนไปใช้เวลาในการพักผ่อนนอนหลับมากขึ้น ไม่ค่อยอยากจะขยับตัวไปไหนจะเดินเหินวิ่งแต่ละทีต้องใช้ความพยายามมาก ร่างกายไม่สะดวกคล่องแคล่วเหมือนเดิมเพราะกล้ามเนื้อหย่อยยานลง แรงก็ไม่ค่อยจะมีแต่อย่างไรก็ตามอย่าไปตามใจจนนิสัยเอาแต่นอนมาก พยายามหาของล่อใจให้แมวอยากออกกำลังกายบ้าง เพียงแต่วิธีการจับต้อง การจูงออกไปเดินเล่น ต้องทำด้วยความนุ่มนวลและอย่าให้หักโหมมากเกินไป กรณีที่จะพาแมวไปเที่ยวหรือต้องเดินทาง ก็จำเป็นต้องเตรียมอาหารและน้ำอย่างเพียงพอ ถ้าต้องเดินทางเกิน 1 ชั่วโมงก็ต้องให้เขากินอาหารเพียงครึ่งหนึ่งของอาหารปกติในระหว่างเดินทาง อาหารที่นำไปกินระหว่างทางควรเป็นอาหารชนิดเม็ดเพื่อความสะดวก หากเป็นการเดินทางระยะไกลมากควรพาแมวไปพบหมอก่อนเพื่อระงับอาการอาเจียนในรถขณะเดินทาง เพราะแมวมีอาการเมารถเมาเรือจากสาเหตุที่กระดูกหูไม่คุ้นเคยกับความเร็วทั้งแนวนอนและแนวดิ่ง ไม่ว่าจะเดินทางโดยยานพาหนะใด อาการเมารถเมาเรือของแมวจะเริ่มต้นด้วยอาการซึมมีน้ำลายไหลยืด น้ำตาไหล อาเจียน ส่วนใหญ่มักเกิดในช่วง 10 ถึง 15 นาทีแรกของการเดินทางเป็นต้นไป หมอจะให้ยาโดยการป้อนเข้าทางปากก่อนเดินทาง 15 นาที เมื่อยู่ในรถแล้วบางครั้งยังพบปัญหาเรื่องกลัวรถหรือยานพาหนะที่อาศัยไป โดยมากมักมีอาการตื่นเต้นหาทางออก ตะกุยเบาะ ตะกุยขอบกระจายเนือ่งจากความไม่คุ้นเคยหรือบางตัวจะกลัวเพราะจำไดว่ารถหรือเรือนี้แหละที่ทำให้ต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ พี่น้อง รถยังเคยพาไปในสถานที่มีกลิ่นแปลก ๆ และพบกับคนชุดขาวซึ่งก็คือคลีนิคหรือโรงพยาบาลเคยเจ็บตัวเพราะถูกฉีดยามาแล้ว เพื่อลดความหวาดกลัวดังกล่างอาจฝึกให้แมวชินกับพาหนะโดยนำเข้าขึ้นนั่งบนรถในขณะที่รถจอดอยู่ที่ไม่ได้ติดเครื่อง ทำบ่อย ๆ ครั้ง เพิ่มเวลาจนกระทั่งสามารถเคยชินและกินอาหารในรถได้ จึงเริ่มติดเครื่องยนต์และเร่งเครื่องเป็นครั้งคราวให้ชินกับเสียงเครื่องยนต์ค่อย ๆ ออกรถระยะสั้น ๆ เช่น วนรอบบ้านแล้วเพิ่มระยะทางขึ้น ควรสังเกตอาการน้ำลายไหลมากให้หยุดการเดินทางฝึกบ่อย ๆ ทั้งทางตรง ทางซ้ายขวาและขึ้นลง จนกระทั่งมั่นใจได้ว่าแมวสามารถเดินทางไปเที่ยวได้โดยไม่ต้องมีอาการตื่นกลัวและเมารถทางสุดท้ายถ้าจำเป็นจริง ๆ ต้องไปแน่นอนแล้ว ควรหาสิ่งที่แข็งแรงพอที่จะจับเข้าอยู่ไม่ให้หนีเมื่อตื่นเต้นตกใจ อย่างเช่น ตะกร้าหวาย กล่องกระดาษแข็ง ตะกร้าพลาสติกหรือใส่กระเป๋าเดินทางที่มีซิบรูดก็ใช้ได้ การจับใส่ไว้เช่นนี้มีข้อดีอย่างหนึ่งคือ หากแมวน้ำลายไหยหรืออาเจียนออกมาเมื่อเมารถก็ไม่ทำให้เลอะเทอะ บางครั้งมีความจำเป็นที่ต้องทิ้วแมวไว้ในบ้านตามลำพังสัก 1 ถึง 2 วันควรจะเพิ่มอาหารและทรายในกะบะขึ้นตามสัดส่วน เพื่อให้แมวถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ ถ้าปล่อยให้อยู่อย่างอิสระแมวมักจะชอบอยู่ในบ้านมากกว่า ไม่ค่อยดิ้นรนออกมาวิ่งเล่นหรืออกกำลังอย่างหมา หรือหากสะดวกที่จะใช้สถานบริการรับฝากลเลี้ยงดูสัตว์ก็ควรไปดูสถานที่ด้วยตนเองให้แน่ใจว่าสะอาด ปลอดภัยมีประตูแน่นหนาพอที่จะป้องกันการหลบหนีได้แน่นอน สถานที่เล็ก ๆ มักจะมีคนดูแลได้ใกล้ชิดกว่า อย่างไรก็ตามขึ้นอยู่กับการอบรมพนักงานของแต่ละแห่งด้วยว่าจะเข้างวดต่อกฎระเบียบเพียงไร อีกประการหนึ่งสถานที่รับฝากสัตว์ควรจะแยกระหว่างหมากับแมวเพราะมิฉะนั้นหมาจะรบกวนแมวได้ ในวันที่มารับกลับบ้านก็ควรที่จะสอบถามดูให้ละเอียดว่าแมวกินอาหารได้หรือไม่ ถ่ายปกติหรือเปล่า มีเห็บ หมัดไหม เป็นต้น
เรียบเรียงโดย : farmthaionline.com ข้อมูลจาก : การเลี้ยวแมว (บัณฑิตย์ สุริยพันธ์)ภาพประกอบจาก : อินเตอร์เน็ต